tutulma


tutulmasıdır
ki
bu yağmurun,
eli dili
aldır
akar
bakışlarını dikmiş
bir karanfil
şehrin

ar'ı
sende
atan
damarıdır,
çatlayan,
el
değil
anla!

ancak
tutulmasıdır
bu
yağmurun,
ki
elin
dilin
bir bağdır,
bunca zulm-e
kör düğüm

ellerin
anla
el
değmediğin
ömürdür!

tutulmasıdır
yağmurun
ki
bir şehir
sarp,

anla
elin dilin
bir
bağdır,
serap...


2014 / ekim / : kobanê

ah!

evet...
şimdi bazı filozofların
belki de onlara ilk defa pratik bağlamından burun kıvırmayıp
bahane bulmayıp
anlamak üzerine düştükleri notları
şimdi
A-h-nlıyorum...

gün

bir gün örtüsüdür

iki yanından

çekiştirsek 

de

kırışık.

bir

örüntüsüdür

gün

bildiğin,

yüzünü tersinleyen

ellerin

örter

bir gün.

kamaşınca gözlerin

sözlerin

ilavedir,

sen gözlerini

kırpıştırırken

dökülür

oysa

gün,

bildiğin.

yüzüme

çarptığın,

ellerin

olsaydı,

bir

gün,

güne

kapaklanırdı.

adını vermek istemediğim alıntı!...

Ben değerlerle dalga geçmiyorum ki, kendimle geçiyorum.
amam, seninle
de geçiyorum.
Yaşın benden büyük ama boyun küçük, n’apalım? "

ama hiç

" belki beni pınardan alıyorlar
  belki beni daldan koparıyorlar
  belki beni kapı gibi bir sonraki anlara..."

-kapatıyorsun!

"belki, görmüyorum artık" / f.f.


beni anlamak mı istedin?

ama
hiç
ellerimi öpmedin ki...

dinlediğince seni şaşırtmayacak öykülerimi anlattım...

insan nasıl çok konuşur ve nasıl çok susar?

"bkz."

unuttun mu,
"belki, görmüyorum artık"

beni anlamak mı istedin?

" o başka!" dediğince,
ben hiç duymadığın dizelerimi
avuç içine koydum
ve her gün özenle suladım onları

geniş omuzlarında
ondan rüyam-tek rüyam,
çınar ağacı koktu

beni anlamak istedin mi?

ama
hiç
ellerine dokunmadım ki...

bilmediğim

bilmediğim bir yerde
sürekli
çarpıştığımsın...

mayısın doğurduğu haziran...

ezan okunuyor, bak evdeyim anne, baba, kutsal ruh!... okununca eve girilmesi gerek "zaman" mevhumu, başka yerinden okunabilir!... "evlerinize gidin" diyen çığırtkan elitler, siz vaktinde zamanın bu hilesini ve sokağın sesini hiç anlamadınız!(kavramsallaştırmalarınız batsın ki...) analitik hep apriori kanıtlanabilirlikti.. oh ne ala!... siz ideler gibi temsili yaşadınız... bizler yaşadık.. ve bazıları da... ezanın ironisi gibi...belki de hepimizden çok yaşadılar!... / çok yaşasınlar!....

devam!... 
henüz başlamamış tarihe...

aLINTILARLA kOnUşMa

* insanın
zoruna giden
             unutmalar da vardır....

" hayata değdiğim yer bir tuz zerresi
 kirpiklerimde kırılan ses tuzun sesi" / ....     - b.k / "sOğUk kAzI - fLaMıNgOIII" 

* aşağı düşen bakışımda as(l)ı-kalan...

" unutmazsın unutmak istesen de,
 dal aşağı doğru çataldır artık"  /  b.k. / "sOğUk kAzI "- eRiK kİrAz kAlp yAz

* o-sen-de, hardır...

"içimi açtım sana
 içini açmak için" / b.k / "sOğUk kAzI "- eSkİ aVlUdA

* belki de,
  birlikte toparla(n) dık...


- "dünyayı rüya gibi yaşayalım..."

* ama uyuduğun başkası...


***