korkuya dem...

dirseğimdeki
taş,
eksik bir sek sekten
                           dir,
bilir misin?
ki,
adın da
düşüyor
şimdi,
o yokuşun başı
bir dut ağacıdır...

sonu?
sonunda
başı gibi
bir tavşan
devşirir
niyetleriyle...

bundan
kahve
telvesi yerim ben!

büyüklerin
de
doğruları varmış
mı?
ki,
ben
karalar çaldım
dillerim'e..