bildiğimce...

pürüzsüz
bir nakarat,
zihninden
kalemine
oturmuştu...
oysa kusurdan
kırgınlığa
uzanan
yolda
temas vardı,
dokunurdu pek çok şey...

sen bir tek,
yalnız bir kere,
unuttun sanki,
kıvrımlara bölündün,
fısıltılarında,
doku
dokunuş
ten
oldun...!
rüyalar
boyu
kırıştık sanki...

ben,
esas
o zaman
unutmak istedim!...
gördüğüme
gömülüp
sonra,
unutmak...



* sonra sen... sen sonra... pürüzsüzce uyandın!... san_ki_ /rı oldu.. ezberi şaşmayan, bildiğimce...