ağzı bozuk!...

"canım yanıyor" diyorsun...
"dur!" diyor..
"orada dur!"...
kıyas başlıyor...
oysa o kıyas rölatif!
o kıyas... gereksiz oysa..
ortak paydayı ıskaladığında,
o kıyas çirkin!
hepimizi sürüyorlar bir yerlere,
tasviye ediliyoruz açlık ve sabır
sınavında... !
hey dost! sandığım,
sen bunu görmüyorsun,
ve sen omzumu
"pıh pıh"lıyorsun!...
sonra oturup da sen ideolojiye,
söyleme,
kadına,
ölümlere,
dünyaya dair bir şeyleri hiddetle
ve titri asaletinle
yazıyorsun!
"orta sınıf" diyorsun...
direği göklere dikmişin haberin yok!
sakın!
sakın benden kendine pay çıkarma!
kendi mastürbasyonunu,
ego tatminini
o çok bilmiş psikanalitik bilgin mi?_????????_
ekleyip de,
benden kendini kurma!
seni boşalttırmam!

bunu yaptığındandır,
ne "yol"u ne de
"-daş"lığını bilirsin...
bunu,
benim
üzerimden
kurma!
bundandır, asla göremedin senden öte
sen gibi olanları eşelemekten
göremedin!
bundan,
sürülüyoruz
ayrı ayrı illerde...
ayrı ayrı sınanışlara!...
ve üzgünüm ki,
kof kalıyor söylemin,
toplaşamıyoruz!

bkz.: örn.: tarih karanfilinin boynu bükük..o tek bildiğinden konuştuğun topuk deliği senin tarihin işte!   tarih şimdi: "dede... bana avukat ol diyordun! ama..."... / sen, bana konuştuğun saçmalığında, evrensel mesajlar vermeye çabalıyorsun!... evrensel sana uzak kardeşim!.. dön ve önce " ben!..ben!...ve hep ben!.." sızlanmandan kurtul! sonra yargı nedir belki öğrenirsin!...


kendine fazla gelmişin!
az geri al,
dikiz aynandan kendini
izlersen,
kaza bakidir!

***