! ...

bEnİm kANaTlArIm yOk!


yanlış gördün belki de,
benim kanatlarım yok!
ama acıdır ki,
senin hala
hürmetin yok!...

ne yapalım?
sap, keser hesabı!...
sopayı hatırlarsın elbet
sana
gökyüzünün bahşettiği!
ben şimdi o inandığım
göğü öğreniyorum...
ne yapalım?
canım onca yanarken,
sen başka bir mahalle diyordun,
mahallenin adabını bilmeden!...
çomağı sokuşturmaya çalışıyordun,
bu kadının çanak çömlek patlatan cinsten olduğunu
bile bile...!
yıllar önce o dolmuş durağında
sana tek tük bir cümle kurdumdu...
sen,
hala o cümledesin!...
geçen sene bu zaman,
telaşe- imişlikteki
telefonları,
"terk-edilmek" nedir bilmeyenlerin yaftalarını,
hatta... öyle ki...
senin dileklerini ...
unutmadım!...
unutmayışı bilenmek bende
bilirsin o kin,
başka bir sol yanımdan akar,
ondan..sade..sadece..unutmadım!...
ve şimdi
beklemem ben o Godot'u,
çay saati yudumunda,
tek tattığım beyaz süt deneni,
"o zaman" ın sonrasına katık ettiklerimce...
ve şimdi,
"ama aşk ......... ........... ............" deyip de tükettiklerinde,
gülümsüyorum kendime!
kendine gülümseyebileceğin
zamanların olsun umarım!...
umarım....!

                                                                    adı yok artık...o'na...   /  hep aNkArA! / 2012 / 17:27