yaz kızım: "insan ölebilen bir varlıktır!" ...

garip...
uzuncadır gördüğüm rüya değildi!..
rüyamda şimdi,
son karşılaşmamızdaki yüzünü saklamışım meğer..
gülümsüyorsun kitap kokusunda...
son bir kez rastlaşabilmeyi mi diler her insan
ölüm haberlerinde...
o son olduğunu bilmediğimde
o güzel gülüşünde ratlamışım son kez meğer...
ve..
sadeleştirme çabasında,
buradan, hayat denenden,
yiyip bitiremediklerimizden...
sadece.. sadece..
ve... hoşçakal...


                                                                             sAm'a... 2012/ aralık/ ankara