kIrAğI
yemişleri don
yasak bahçende
çok üşüdüm..
kalbe yaslı
çınar mevsiminin
nehirlerini,
acıya çalıyor
akıl...
* argumentum ad nauseam....
Birbirimizle karşılaşmadığımız, çarpışmayıp da teğet geçtiğimiz, koşmak değil, boğucu koşuşturmalarımızda, duyularımızı paket yapıp, büyük büyük önerilere, elin tersi süpürüşlerle "unut" nutuklarına dönüştürüp, yalnız kendi deneyimimizden, yalnız kendi acımızdan bir diğerininkine sürtünemiyoruz.. !
Ne kadar çok ses var... / kalbe yasladığını, akıl yıkıyor.../ unutmanın günlüğü olur mu?...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder