kişi_ye özel.. gam...

arkamızı dönüp giderken,
ben hep bir dönüp de bakarım...
satırları, paylaşımları
yeniden okumak da,
ayrıntıları görebilmek.. dönüp de bakmak bir...

anladım!...
bir ölüm girdi araya mesela,
mesela bir yol...
şimdi oturup çözümleme yapmak,
senin, dönüp de bakmaya değer bilmediğin,
yakalayamadığın
ve hatta "üzgün_üm"sün ki,
dönüp bakmak falan da istemediğin
yakınışlarına parmak sallamak olacaktır yine...
bu bir ironi değil,
anladım söylediklerini!...
ama onları anlarken,
başka şeyleri de...
sesimden düşüyor şiir dizeleri...
daha bir bilirsin acıyı da ölümü de
ömür farkından...
ama... gelip de çarpanlar,
susturur bazen...
bir sayfada kalıverirsin ayraç misali...
"hicran"... "gam" olur bazı "zaman"...
ne düşünmek, ne yorum ne de ekonomi bağlamında gelir elde etme ereğindeki eylem anlamı...
hepsi kalsın!...
kulem yıkılsın!...
kalsın...
insan anlayabilen bir varlıktır, insan insana değince fark edebilen,
ben de insansam...

gördüm!...
"bir, iki, üç, tıp!" dilindeki vazgeçilmez kadın figürü, çerçevesinden sırıtıyor şimdi!...
şimdi o bana, o parmağı sallıyor!...


".... eleştiri denince kendin dışındaki herkesin hatalarını görmeyi, duyarlık denince de salt kişisel hissiyatının kaydını anlıyorsun ya pek sıkıcısın der ay anne." S.Karacabey...

hepimize gelsin... 

kalsın duyarlık,
kalsın hata, doğru, yanlış, karmaşa... 
buyurun_sunlar...